29 Temmuz 2009 Çarşamba

YOKLUĞUN

Gönlümden huzuru gözümden yaşı
Silmeyi öğretti yokluğun bana
Adı hasret olan bir arkadaşı
Bilmeyi öğretti yokluğun bana

Bendeyken her acı bendeyken çile
Diyecek çok söz var gelseydi dile
Düştüğüm ağlanacak hallerde bile
Gülmeyi öğretti yokluğun bana

Gün ve gün bir veda titrer sesimde
Ruhum delik arar can kafesimde
Aldığım her soluk her nefesimde
Ölmeyi öğretti yokluğun bana

Görmedin ahımı gönül ağrımı
Duymadın sevdaya olan çağrımı
Bir süngü misali yanık bağrımı
Delmeyi öğretti yokluğun bana
OZAN MİSALİ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder