Bekleme Yavrucuğum

Zaman bir ölü deniz, saatler durgun
Gecede bir gündüzde,dem hep aynı dem,
Burda ölmek değil de ölmemek korkum,
Burda ne derdim biter, ne dolar vadem.

Gönül sanki çileye biçilmiş kaftan,
Dert yüreği bürüyen bir hırka gibi,
Kuşatır beni hasret bin bir taraftan,
Olamam bir huzurlu kalbin sahibi.

Bekleme yavrucuğum beni bekleme,
Sarp kayalar,vicdan ne,hiç bilmiyorlar,
Kör zindanda hasretken kendi gölgeme,
Vuslat mı? Kaf dağında bir düş diyorlar.

Sevdiceğim,gönül aynam,can parem
Sen gül ki hissedeyim mutlu olduğunu
Bir gülen yüzün kaldı tesellim,çarem
Kahrolur yüreğim duysa solduğunu

Belki bir gün gelirde felek insafa,
Karanlığın yerini güneşler alır,
Yahut tüm ümitleri atar bir rafa,
Keder bende ebedi emanet kalır.

Kapansın Gözlerim

Bir bana vefası yok şehirlerin,
Yığınlar içinde bir benim yalnız.
Sürmedim keyfini bir gün kaderin,
Bir benim alemde bir benim bahtsız.

Tohumdum bahara vaktim ermeden,
Ömrün hep kış oldu iklimden payı.
Çürüdüm bir tutam yaprak görmeden,
Bilmedim dallanıp budaklanmayı.

Aynalarda döndü yüzünü benden,
Duvarlar buz gibi baktılar bana.
Ey ölüm! Ne çare başkası senden,
Kara toprak olsun gayrı yar bana.

Kapansın gözlerim, mavera yakın,
Bir ses ki ukbadan artık gel diyor.
İmam sala versin, eylesin talkın,
Can bu gurbet ele veda ediyor.

Ruhum eşiğinde vakti ikbalin,
Gireyim turabın koynuna üryan.
Nasibim olsunda o nur cemalin,
Kalmasın yalnızlık, kalmasın hicran

Ozan MİSALİ

G E Ç T İ

G E Ç T İ
Bülbüldüm bir gülün terennümünde
Zayoldu bu hayat beyhude geçti
ismin ağıt oldu her an her günde
Sanma ki bir lahzam asude geçti.

Aşk dolu yürekte yoktu masiva
Sendeydi bu derde umduğum deva
Gönlüme her zulmü görsen de reva
Bu ömrüm emrine amade geçti

Her çile sonsuza açmaz ki kucak
Bu devran elbette bir gün duracak
Vâki olduğunda o gün Emri Hak
Dersin ki; "Bir garip üftade geçti."
OZAN MİSALİ